Dziś Światowy Dzień Pracoholizmu - nie jest to jednak powód do świętowania, a raczej do uświadamiania. Pracoholizm jest poważną chorobą i o ile w dzisiejszych czasach tzw. "wolnego rynku" mikro i średni przedsiębiorcy chwalą i poszukują takich pracowników, o tyle dla samych chorych i ich rodzin jest to powód do niepokoju. Stąd coraz więcej pracodawców w tym duże firmy zaczyna rygorystycznie przestrzegać 8 lub nawet 7 godzinnego wymiaru pracy, odcinając pracowników od możliwości pracy z domu. Oczywiście trend ten postępuje powoli i jak zwykle liderem jest tutaj branża IT, niemniej na świecie zaczęto dostrzegać problem pracoholizmu i jego wyniszczający wpływ na człowieka.
Czym objawia się pracoholizm?
Jest to niekontrolowana i niepowstrzymana potrzeba wykonywania obowiązków służbowych, kosztem życia prywatnego, rodziny, snu i w efekcie zdrowia. U pracoholika zaciera się granica między życiem zawodowym a prywatnym. Przekłada on sukcesy zawodowe i efekty swojej pracy ponad wszystko inne. W efekcie staje się czesto bezkonkurencyjny ponieważ pracuje dużo więcej niż współpracownicy, a pracodawca zaczyna to wykorzystywać dokładając takiemu pracownikowi obowiązków. Oczywiście pracoholik chwalony za "rzekome" sukcesy zawodowe zgodzi się na wszystko byle tylko móc więcej pracować i poczuć się docenionym.
Odbiór społeczny
Pracoholizm jest często bagatelizowany i traktowany jako zaradność życiowa. Społeczeństwo dostrzega tylko pozytywne cechy tj. korzyści finanoswe, awanse i pozycję społeczną. Nikt nie zwraca uwagi na to, że pracoholik jest wyniszczony, jego życie prywatne ulega rozpadowi a kariera staje pod znakiem zapytania z powodu złego stanu zdrowia.
Podstawą do rozpoczęcia leczenia jest zawsze akceptacja problemu. Jak rozpoznać u siebie pracoholizm?
Jeżeli odnajdujecie u siebie lub swoich bliskich więcej niż połowę cech wymienionych poniżej warto umówić się na spotkanie ze specjalistą:
- regularne zabieranie pracy do domu lub codzienne zostawanie po godzinach;
- nierozmawianie o niczym innym niż praca;
- brak czasu dla rodziny i przyjaciół
- brak czasu na realizację swoich hobby, uprawianie sportu;
- nieodczuwanie upływu czasu podczas pracy;
- stawianie spraw zawodowych na pierwszym miejscu;
- niedopuszczanie myśli, że w pracy może dziać się coś bez twojej kontroli; poczucie, iż nieustanna obecność jest wręcz konieczna;
- dążenie do perfekcji we wszystkim, co się robi;
- odczuwanie ogromnych i niewspółmiernych wyrzutów sumienia, gdy popełniło się podczas pracy jakiś błąd;
- ciągłe niezadowolenie ze swojej pracy;
- rezygnowanie z urlopu
Leczenie
Pracoholizm to problem o złożonym podłozu, więc leczenie powinno zacząć się zawsze od wizytu u psychiatry który zdiagnozuje przyczyny i dobierze rodzaj terapii.
Red. Mikołaj Stolarski